Seorang Arab Badui datang kepada Rasulullah Shallallahu'alaihi wasallam, lalu berkata: "Ajari aku dzikir untuk aku baca!" Rasul Shallallahu’alaihi wasallam bersabda: "Katakanlah:"

Laa ilaaha illallaah, wahdahu laa syariika lah, allaahu akbar kabiiron, wal hamdulillaahi katsiiron, subhaanallaahi robbil 'aalamiin, laa haula wa laa quwwata illaa billaahil 'aziizil hakiim.

Tidak ada sesembahan yang berhak disembah kecuali Allah, Yang Maha Esa, tiada sekutu bagiNya. Allah Maha Besar. Segala puji bagi Allah yang banyak. Maha Suci Allah, Tuhan sekalian alam dan tiada kekuatan kecuali dengan pertolongan Allah Yang Maha Mulia lagi Maha Bijaksana.

Orang Badui itu berkata: "Kalimat itu untuk Tuhanku, mana yang untukku?" Rasul bersabda: "Katakanlah:"



Allaahummaghfir lii warhamnii wahdinii warzuqnii.

Ya Allah, ampunilah aku, kasihanilah aku, berilah petunjuk kepadaku dan berilah rezeki kepadaku.

HR. Muslim 4/2072. Abu Dawud menambah: Ketika orang Arab Badui berpaling, Nabi bersabda: "Sungguh dia telah memenuhi kebaikan pada kedua tangannya." 1/220.

Sumber: Hisnul Muslim.